काठमाडौं (हाम्रो खेलकुद) – नेपाल भलिबल संघका सचिव मनवीर छन्त्यालले संघको आगामी निर्वाचनमा महासचिव पदमा उम्मेदवारी दिने घोषणा गरेका छन् । संघको चुनावी साधरण सभा भदौं २२ गते बुधबार काठमाडौंमा हुने तय भइसकेको छ ।

दुई कार्यकाल नेपाल भलिबल संघको कार्यसमितिमा रहेर काम गरिरहेका छन्त्यालले भलिबलको विकासको लागि नै महासचिवमा आफ्नो उम्मेदवारी रहने बताए हुन् । ‘बुझ्ने भएदेखि नै भलिबलमा छु । प्रतियोगिता आयोजनासँगै नेपाली भलिबल विकासका लागि अहोरात्र खटिरहेको छु,’ ५३ वर्षीय छन्त्यालले भने, ‘मेरो नशा नशामा भलिबल छ । भलिबलबाहेक केही सोचिएन । भलिबलकै लागि सरकारी जागिर र जापान जाने अवसरलाई त्यागे । भलिबलबाट नाम कमाए त्यही नै ठुलो लाग्छ । छन्त्याल सर र मामा भनेर चिनिएको भलिबलले नै हो ।’

संघको अध्यक्ष पदका लागि उपाध्यक्ष रहेकी निरोज मास्केले उम्मेदवारी दिने घोषणा गत वर्ष नै गरिसकेका छिन् । उनले आगमी मंगलबार उम्मेदवारीको औपचारिक घोषणा गर्ने तयारी गरेकी छिन् । संघकी सदस्य इन्दिरा निरौलाले गत वर्ष उम्मेदवारी घोषणा गरेपनि अहिले पछि हटेकी छिन् । त्यसबाहेक अन्यले हालसम्म कुनै पनि पदमा आफ्नो दावेदारी सार्वजनिक गरेका छैनन् ।

ढोरपाटन भलिबल प्रशिक्षण केन्द्रका अध्यक्षसमेत रहेका छन्त्याल महिला भलिबललाई अघि बढाउन महत्वपूर्ण भूमिका खेल्ने आयोजकहरुमध्ये एक हुन् । २०५८ सालमा आफ्नै अध्यक्षतामा ढोरपाटन स्पोर्ट्स क्लबको स्थापना गरेका थिए ।

क्लबको स्थापनासँगै ढोरपाटनले नियमित रुपमा महिला र पुरुष भलिबल प्रतियोगिता तथा दैनिक प्रशिक्षण आयोजना गर्दै आइरहेको छ । सुरुवाती ६ संस्करणमा दुई अन्तर्राष्ट्रियसहित पुरुष भलिबल प्रतियोगिताको आयोजना गरेको ढोरपाटनले त्यसयता १५औं संस्करणसम्म ढोरपाटन डबल बहिला भलिबल लिग आयोजना गरिसकेको छ ।

कोरोना महामारीका कारण विगत दुई वर्षदेखि रोकिएको लिग यसपटक गराउने तयारी भइरहेको छ । भलिबल संघ नै निस्क्रिय रहेको अवस्थामा उनैले महिला भलिबल प्रतियोगिता लगातार आयोजना गर्दै महिला भलिबलको विकासमा महत्वपूर्ण भुमिका निभाएका छन् । महासचिवमा आएपछि भलिबल विकासका लागि आँफुसँग चरणबद्ध योजना रहेको र टिमवर्कबाट नै यसले गति लिने बताउँछन् ।

‘हरेक वडामा वैधानिक रुपमा क्लब खोल्न आवश्यक छ । प्रशिक्षण केन्द्र र होस्टेलहरु भए झनै राम्रो हुनेछ । यसलाई हामी ७७ जिल्लाको वडा तहमा लैजानेछौं’, उनले योजना सुनाए,‘ जिल्ला भलिबल संघलाई चलायमान बनाउनेछौं । उत्कृष्ट काम गर्ने संघलाई पुरस्कृत गर्ने योजना छ । यस्तै भलिबलको अवार्ड गर्ने । रेफ्री र प्रशिक्षक तालिम निरन्तर गराउने योजना छ ।’

ढोरपाटन नगरपालिका ३ बुर्तिबाङका छन्त्यालको भलिबलसँग अर्को रमाइलो प्रसंग छ । आफ्नै विवाहको दिन पनि उनले भलिबल प्रतियोगितामा भाग लिएका थिए। त्यो प्रसंग हो २०५१ सालको हो । ‘कोजागत पुर्णिमामा लाग्ने मेला त्यहाँको विश्वकप बराबर नै हो । बिहेको लगन र मेला जुध्यो । आफ्नै विवाह छ, उता भलिबल छाड्नै नसक्ने । जन्तीसँगै बेहुली लिन गए । जन्तीलाई पठाएर एकछिनपछि आउछु भनेर बसे, खेले, त्यो दिन खेल्नै सकिएन । फाइनलमा पुगेका थियौं’, उनले सम्झिए ।

‘म खेलिसकेर साथीहरुसँग बेहुलीको घर जान हिडे । अरु जन्तीलाई बाटोमा भेट्यौं । आफ्नो बिहेको दिन यस्तो गर्न नहुने भनेर जन्ती त घर फर्कने तयारीमा रहेछन् । म पुगेपछि के गर्ने भन्ने सल्लाह भयो। बेहुलीकै घर जाने निर्णय भयो । बेहुली घर पुग्दा रातीको ११ बजिसकेको थियो । भलिबल खेलकै लुगामा पुगेको त्यहि पुगेपछि लुगा फेरें ।’

आफ्नो विवाहको दिन खाएको गाली पनि छन्त्यालले बिर्सेका छैनन् । ‘बेहुली पक्ष पर्खिरहेको रहेछ । माफ मागें’, उनले हाँस्दै भने,‘ सालीहरुले गाली गरेको अहिलेसम्म पनि बिर्सिएको छैन । दाई (जेठान) खेल बुझ्ने रहेछ । उहाँले सपोर्ट गर्नुभयो। गोपालको जेठान भनेर चिनाउन पाइन्छ । त्यसपछि विवाह भयो । टोलीले पनि उपाधि जित्यो । अहिले त्यतिबेला त्यसो नगरेको भए हुन्थ्यो जस्तो लागिरहेको छ ।’

२०६९ मा सदस्यका रुपमा भलिबल संघमा प्रवेश गरेका छन्त्याल अर्को निर्वाचनमा बागमती प्रदेशको सचिवमा निर्विरोध भएका थिए । स्नातक तह उत्तिर्ण गरेका उनलाई सरकारी जागिर खाने र राष्ट्रिय टोलीबाट खेल्न भने कहिल्यै रहर जागेन ।

‘बाग्लुङमा शिक्षा आयोगमा जागिर खाने अवसर थियो । मेरा साथीहरु अहिले पनि त्यही छन् । तर, मैले भलिबल बाहेक केही सोचिन ,’ उनले थपे, होचो कदका भएकाले फालिने भन्ने भए र राष्ट्रिय टोलीको छनोट खेलमा कहिल्यै गइन । राष्ट्रिय खेलाडी नबनेकोमा पछुतो छैन । काम नै भलिबल । सन्तुष्ट छु । बाच्ने आधार नै भलिबल हो । २०४५–४६ मा बुटवलमा पढें । त्यसपछि काठमाडौं आएर महेन्द्ररत्न क्याम्पस ताहाचलमा पढें ।’ महेन्द्ररत्नमा पढ्दा पुरानो चेन्ज सिस्टमको एकै दिनमा १३ खेल सम्म खेलेको छत्याललाई सम्झना छ ।