सुबास हुमागाईं, काठमाडौं

‘बुबाले कर नगरेको भए सायद म आज यहाँसम्म हुन्न थिएँ । परिवारको निरन्तर साथले नै यो सब सम्भव भएको छ,’ त्रिभुवन आर्मी फुटबल क्लबका २१ वर्षीय मिडफिल्डर सेसेहाङ आङदेम्बेले आफ्नो खेल करिअरको सुरुवाती दिन सम्झन खोज्दा यसो भने । कारण, एन्फा एकेडेमी छनोटका लागि क्षेत्रीय छनोटको क्रममा झापाबाट नै बाहिरिएका सेसेहाङलाई छनोटमा प्रतिस्पर्धा गराउन पुन: काठमाडौं बुबाले नै ल्याएका थिए ।

दमक झापामा कक्षा ६ पढिरहेका सेसेलाई फुटबल खेल्न औधि मनपर्ने । बाटोतिर साथीसँग मात्र खेल्ने भएपनि उनी त्यति सानो उमेरमा राम्रै खेल्थे । सानो पोस्टमा खेलाइएको छनोटमा उनको खेल छनोटकर्ताका आँखामा परेनन । झापामा भएको उक्त क्षेत्रीय छनोटमा केहि ‘स्लो’ भएको भन्दै उनलाई अर्को चरणमा छनोट गरेनन् । फुटबलका क्रेजी उनको बुबा पूर्ण ध्वज आङदेम्बेलाई यो निर्णय चित्त बुझेन ।

सेसे अझैपनि त्यो निर्णयपछि बुबाको प्रश्न सम्झन्छन् । ‘छनोटमा नपरेपछि घरमा आएर ड्याडीले ‘काठमाडौं गएर सक्छस् त ?’ भनेर सोध्नुभयो । मैले सक्छु भनेपछि काठमाडौं आयौं । नभन्दै काठमाडौंमा भएको छनोटबाट म एन्फा एकेडेमीमा परें,’ उनले सुनाए, ‘त्यसबेला बुबाले काठमाडौं आउन नभनेको भए यहाँ हुने थिइनँ ।’

‘एकेडेमीमा सुरुवातमा त निकै गाह्रो भयो । कहिल्यै घरबाहिर टाढा नगएको मान्छे । काठमाडौं आएपछि १-२ महिना त घरको निकै याद आयो,’ उनले थपे, ‘ बिस्तारै साथी बढ्दै गए । म, अनिल (महर्जन) र भुषाल (असिम) एउटै कोठामा थियौं । बिस्तारै बानी पनि पर्दै गयो ।’

एन्फा यू-१६ मा छनोट हुँदा सेसेहाङसँगै राजन गुरुङ, राजिव लोप्चन, अभिषेक रिजाल र एरिक विष्ट

कक्षा ६ पढ्दै गर्दा एकेडेमी आएका सेसेले कक्षा १० सम्म एकेडेमीमै रहेर पढे । यसक्रममा सेसेले एकेडेमीबाट यू-१४ राष्ट्रिय टोलीबाट भने प्रतियोगिता खेल्न पाएनन् । सुनिल श्रेष्ठ प्रशिक्षक रहँदा नेपालमै भएको एएफसी यू-१४ प्रतियोगितामा सेसे टोलीमै परेनन् । त्यसपछि उपेन्द्रमान सिंहले टोली सम्हालेपछि भने यू-१६ टोलीमा पर्न सफल रहे । यू-१६ बाट भारतमा भएको सुब्रतो कपमा खेल्ने मौका भने मिलेन । त्यसपछि बंगलादेशमा भएको साफ यू-१६ र एएफसी यू-१६ छनोटमा भने सेसेले नियमित नै खेले ।

१२ वर्षको उमेर एकेडेमी आउँदासम्म सेसेलाई आफू मिडफिल्डर बन्छु भन्ने केहि थिएन । उनलाई मात्र फुटबल खेल्नु थियो । तर एन्फा आएपछि रोहित चन्दको खेलले मात्र नभएर व्यक्तिगत कथाले पनि उनलाई प्रभावित गर्यो । ‘रोहित दाइको म सानो हुँदादेखि नै फ्यान हुँ । वहाँको खेल्ने शैली पनि मनपर्ने अनि मिहिनेत त भन्नै परेन । व्यक्तिगत रूपमा पनि दाइलाई सुरुवातमा निकै कठिन भएको भन्ने थाहा थियो,’ सेसेले बेलिबिस्तार लगाए ।

‘एकेडेमी आएपछि दाइसँग अझ नजिक हुन पाइयो । दाइले धेरै कुरा सिकाउनुभयो पनि । वहाँको खेल्ने शैली मात्र नभएर व्यवहारले पनि प्रभावित गर्यो । दाइजस्तो खेल्नुछ भनेर लाग्न थाल्यो,’ उनले भने, ‘ मिडफिल्डर भएकाले वहाँकै शैली मनपर्ने । त्यहि भूमिकामा आफूलाई विकास गर्दै गएँ ।’

सेसे सम्मिलित नेपालले सन् २०१५ मा किर्गिस्तानमा भएको एएफसी यू-१६ को छनोटमा सुखद नतिजा निकाल्दै अर्को चरणमा प्रवेश गरेपनि नेपाल प्रतियोगिता खेल्नबाट भने बन्चित भयो । एएफसीले केहि खेलाडीको उमेर बढी भएको भन्दै नेपाललाई जरिवानासहित अन्तिम प्रतियोगिताबाट निष्काशन नै गर्यो । उक्त निर्णयसँगै एन्फाले पनि एकेडेमीका खेलाडीलाई फुकुवा गरिदियो ।

एएफसी यू-१६ खेल्ने सपना टुटेपछि एकेडेमी छाडेका खेलाडीले सिनियर टोलीतिर खेल्न थाले । आफ्नो ब्याचका खेलाडी बी डिभिजनमा प्रतिस्पर्धा गर्दा सेसेले भने ए डिभिजन टोली सरस्वतीबाट मोफसलको प्रतियोगिता खेल्न थाले । उनले ललित स्मृति यू-१८ प्रतियोगिताको पहिलो संस्करणमा सरस्वतीको कप्तानी पनि गरे ।

त्यसको अर्को सिजन सेसे आफ्नै ब्याचका खेलाडी रहेको त्रिभुवन आर्मी क्लबको टोलीमा सामेल भए । त्यो सिजन आर्मीले उपाधि पनि जित्यो । उमेर समूहको टोलीमा प्रभाव जमाएपछि उनले आर्मीको सिनियर टोलीमा पनि स्थान बनाए । सुरुवाती समय आर्मीको टोलीमा बेन्चमा नै सिमित रहेका उनले हेटौंडामा सम्पन्न सुमन भोम्जन स्मृति गोल्डकपमा राम्रो प्रदर्शन गरेपछि टोलीमा नियमित स्थान बनाउन थाले । त्यसयता उनी नै आर्मीको मिडफिल्डमा नियमित सदस्य बने ।

२०७५ सालको ए डिभिजनमार्फत शीर्ष श्रेणी लिगमा डेब्यु गरेका उनले पछि फर्केर हेर्नुपरेको छैन । सेसेसहित नेपाल यू-१८ टोलीले भुटानमा सम्पन्न साफ यू-१८ च्याम्पियनसिपको उपाधि पनि जित्यो । त्यसको अर्को सिजन सेसेले ए डिभिजन लिगको सबै खेलमा आर्मीका लागि पूरा समय मैदानमा बिताए ।

स्विडिस प्रशिक्षक योहान कालिनले सन् २०१९ मा विश्वकप तथा एसियन कप छनोटका लागि पहिलो पटक राष्ट्रिय टोलीमा बोलाएका थिए । सेसेको मानसपटलमा अझैपनि छनोटमा परेको दिनको सम्झना ताजा छ । काक्करभित्तामा भएको गोल्डकप खेलेपछि सेसे घरमा नै थिए । कुनै प्रतियोगिता नभएकाले टोली बिदामा थियो । एक्कासी काठमाडौंबाट फोन आयो, ‘राष्ट्रिय टोलीमा प्रशिक्षकले बोलाउनुभएको छ । छिटो भन्दा छिटो प्रशिक्षणमा सामेल हुनु ।’

सेसेले सुरुवातमा त उक्त खबर विश्वास नै गर्न नसकेको बताए । ‘सुरुमा त विश्वास गर्न नै गाह्रो भयो । राष्ट्रिय टोलीले प्रशिक्षक गरिरहेको थियो । सुरुमै टोली घोषणा हुँदा नाम थिएन । मलाई त त्यता ध्यान पनि थिएन । पछि प्रशिक्षक आफैंले मलाई बोलाउनुभएको रहेछ । राष्ट्रिय टोलीमा पर्ने सपना पूरा भएपछि धेरै सोच्नुपर्ने केहि थिएन । भोलिपल्ट नै काठमाडौं जाने तयारी गरें,’ उनले भने ।

काठमाडौं जाने भनेपनि उनको राष्ट्रिय टोलीको पहिलो प्रशिक्षण भने यादगार नै रहयो । उडान ढिला भएका कारण सोचेभन्दा निकै ढिलो काठमाडौं पुगेका उनलाई जसरी पनि प्रशिक्षण भ्याउनु थियो । उनले विमानस्थलबाट ट्याक्सी चढ्नेबितिक्कै त्यहीं बुट लगाएको बताए ।

‘सिधै पहिलो दिन नै प्रशिक्षण गर्ने सोच थियो । तर विमान ढिला भएपछि समयमा पुग्न कठिन भयो । काठमाडौं झर्नेबितिक्कै ट्याक्सी चढेर एन्फातर्फ लागें । धेरै नै ढिलो भएकाले ट्याक्सीभित्र नै बुट र जर्सी लगाएँ । केहि ढिला पुगेपनि प्रशिक्षण गरेको याद छ,’ उनले सुनाए ।

सेसे त्यसबेला टोलीमा त परेनन् तर उनले टोलीको प्रशिक्षणमा सहभागी भएर धेरै कुरा सिकेको अनुभव साटे । ‘राष्ट्रिय टोलीमा प्रशिक्षण गर्दाको अनुभव बेग्लै थियो । उमेर समूहमा विभिन्न प्रतियोगिता खेलेपनि राष्ट्रिय टोलीको प्रशिक्षणमा धेरै सिक्न पाइयो । अझ राष्ट्रिय टोलीमा पर्दा त सपना साकार भएजस्तै लाग्यो,’ उनले भने ।

नेपालले घरेलु मैदानमा सम्पन्न १३ औं दक्षिण एसियाली खेलकुद (साग) मा स्वर्ण जित्दापनि सेसे टोलीमा नै थिए । राष्ट्रिय टोलीबाट डेब्यु नै गर्न भने उनले डेढ वर्ष प्रतीक्षा गर्नुपर्यो । सन् २०२० नोभेम्बरमा बंगलादेशविरुद्ध उसकै भूमिमा भएको मैत्रीपूर्ण खेलबाट उनले सिनियर टोलीमा डेब्यु गरे । त्यसबेला प्रशिक्षक बालगोपाल महर्जन थिए । दर्शन गुरुङको स्थानमा ७३ औं मिनेटमा मैदान प्रवेश गर्दै सेसेले सिनियर टोलीका लागि पहिलो खेल खेलेका थिए । गोलरहित बराबरीमा सकिएको उक्त खेलपछि सेसे टोलीमा परेपनि मैदानमा उत्रने अवसर भने पाएका छैनन् ।

प्रशिक्षक अब्दुल्लाह अलमुताइरीको आगमनपछि सेसेले प्रारम्भिक छनोटमा स्थान त बनाएका छन्, तर अन्तिम टोलीमा पर्न सकेका छैनन् । सेसेलाई प्रशिक्षक अलमुताइरीले आफूबाट के अपेक्षा राख्छन् भन्ने थाहा पनि छ ।

‘राष्ट्रिय टोलीमा निकै मिहिनेत गर्नुपर्छ । त्यो गरिरहेको छु । यससँगै मैले आफ्नो खेलका केहि पक्षमा सुधार गर्नुपर्ने पनि छ । त्यसका लागि पनि सधैं खटिरहेको छु । प्रशिक्षकले पनि मलाई भन्नुभएको छ,’ उनले थपे, ‘ अहिलेलाई मैले राष्ट्रिय टोलीमा पर्न/नपर्ने भन्दापनि कसरी आफूलाई अझ राम्रो बनाउने भन्ने नै सोचेको छु । आर्मीको टोलीमा आफूले कसरि थप राम्रो योगदान गर्न सक्छु भन्ने नै ध्यान दिइरहेको छु ।’

मैदानभित्र चलायमान देखिने सेसे मैदानबाहिर भने बिल्कुल फरक छन् । एकदम कम मान्छेमा खुल्ने उनी आफ्नो व्यवहारले खेलमा खासै असर नगर्ने बताउँछन् । सिमित साथी र परिवारमा रम्ने उनले आफूलाई खेल वरपर नै केन्द्रित राख्ने गरेका छन् । फुर्सदको समयमा पनि अन्य खेल हेर्न रुची राख्ने उनी आर्मीकै टिमसँग बस्दै आएका छन् ।

आफूले खेल्ने पोजिसन विगतमा खासै चर्चा नहुने भएपनि अहिले भने स्थिति परिवर्तन भएको सेसेले बुझेका छन् । आफ्नो खेललाई नजिकबाट नियाल्ने जमात बढ्दा मनोबल पनि उच्च हुने अनुभव उनले साटे । ‘पहिला डिफेन्सिभ मिडफिल्डबारे खासै चर्चा हुँदैन थियो । टोलीमा आवश्यक भएपनि धेरैले याद गर्दैनथे । अहिले आधुनिक फुटबलमा यसको महत्त्व बुझ्ने मान्छे धेरै छन् । आफ्नो खेललाई नियाल्ने र प्रतिक्रिया दिने हुँदा थप हौसला मिल्छ,’ उनले उत्साहित हुँदै सुनाए ।

यस सिजन राजधानीमा जारी ए डिभिजन लिगको सुरुवाती दुई चरणका सेसेले दुवै खेलमा प्लेयर अफ द म्याच उपाधि जितेका छन् । पहिलो खेलमा नेपाल पुलिससँग १-१ को बराबरी र दोस्रोमा लिग विजेता मछिन्द्रसँग गोलरहित बराबरीमा उनी उत्कृष्ट खेलाडी चुनिए । टोलीको नतिजा राम्रो नआउँदा व्यक्तिगत प्रदर्शनबारे कुरा गर्दा पनि सेसे खासै उत्साहित देखिएनन् ।

‘हाम्रो नतिजा राम्रो आएको छैन । मेरो खेल राम्रो भएपनि नतिजा नआउँदा राम्रो लागेको छैन । पहिलो खेलमा दुर्भाग्यवश बराबरी भयो । दोस्रोमा पनि खेल प्रतिस्पर्धात्मक नै थियो । हामीले नतिजा आफ्नो पक्षमा ल्याउन सकेनौं,’ उनले भने ।

सेसेको खेल्ने शैली पछिल्लो समय केहि परिवर्तन भएको देखिन्छ । विगतमा रक्षात्मक भूमिकालाई प्राथमिकतामा राख्दै केहि तल नै खेल्ने सेसे अहिले भने केहि बढी चलायमान देखिन्छन् । टोलीको आवश्यकता अनुसार नै आफ्नो शैलीलाई केहि परिस्कृत गर्दै लगेको उनी बताउँछन् ।

‘आर्मीमा सन्तोष दाईले नै आक्रमणमा अवसर सिर्जना गर्दै आउनुभएको छ । प्रशिक्षकले पनि मलाई केहि अघि खेल्दा टोलीलाई सहज हुने बताउनुभएको छ । त्यसैले पनि अवसर हुँदा टोलीको आक्रमणमा नै केहि सहयोग पुगोस् भनेर भूमिका अलि बदलिएको छ । आफूलाई सहज पनि लागिरहेको छ,’ उनले सुनाए ।

डिफेन्सको अगाडी ढालका रूपमा अडिग रहने सेसेले लिगको सुरुवाती दुई खेलमा गजबको प्रदर्शन गरेका छन् । सेन्टर मिडफिल्डमा रहेका सन्तोषसँग वन टु पास खेल्दै विपक्षी मिडफिल्ड चिर्ने मात्र होइन, आफ्नो क्षेत्रबाट विपक्षी डिफेन्सलाई समस्या निम्त्याउने पास पनि उनले निकालेको देख्न सकिन्छ । विगतमा आफूलाई रक्षात्मक रणनीतिमा बाँध्ने गरेका सेसेलाई केहि स्वतन्त्र भूमिकामा देख्न पाइएको छ । त्यस अनुसारको प्रतिफल पनि आर्मीले पाएको छ ।

विशेषगरी पुलिसविरुद्ध खेलमा अन्त्यतिर उनले खेलेको विशेष पासलाई विवादास्पद रुपमा अफसाइड दिँदा आर्मीले महत्त्वपूर्ण ३ अंक जोड्ने अवसर गुमाएको थियो । ८७ औं मिनेटमा आफ्नो हाफमा गोलरक्षक विकेश कुथु विपक्षी दुई फरवार्डबाट दबाबमा रहँदा सेसेले केहि तल झरेर गोलरक्षकलाई पास खेल्ने ठाउँ उपलब्ध गराउँदै दबाबमुक्त गरे । लगत्तै उत्कृष्ट टर्न गर्दै विपक्षीलाई बिट गरेर दोस्रो टचमा उनले आफ्नो हाफबाट बायाँ विंगमा दर्शनीय पास खेलाएका थिए । उक्त पासमा टेकबहादुर बुढाथोकीले आफूभन्दा अघि रहेका डिफेन्डर सन्तोष हेमरन र गोलरक्षक शत्रुघन चौधरीलाई जसोतसो बिट गरेपनि रेफ्रीले अफसाइडको सिठी फुकेका थिए ।

सेसे रेफ्रीको उक्त निर्णयले आर्मीलाई निकै घाटा हुने बताउँछन् । ‘अब रेफ्रीको निर्णय थियो । हामीले पनि मान्नु परिहाल्यो । तर त्यो निर्णयले हामीले ३ अंक प्राप्त गर्न सकेनौं । पुलिसविरुद्ध खेल जित्न नसक्दा निकै नराम्रो लागेको छ । मछिन्द्रसँग बराबरी त ठिकै थियो, पुलिसविरुद्ध जित्नुपर्ने खेल थियो,’ उनले भने ।

सेसेको करिअरमा उतारचढावको पानामध्य नेपाल सुपर लिग (एनएसएल) ले एउटा नमिठो छाप छोडेको छ । खेलाडी अक्सनमा क्याटगोरी ए मा रहेका सेसेलाई आफूलाई कुनै टोलीले लिन्छ वा लिंदैन भन्ने निकै तनाव थियो । ‘यसै तनाव भइरहेको थियो । अझ अक्सन सुरु भएपछि ए श्रेणीका कतिपय खेलाडी नाबिक्दा निकै गाह्रो भयो । बुटवलले खरिद गरेपछि भने ढुक्क भएँ,’ उनले सुनाए ।

अक्सनमा धनगढी एफसी र बुटवल लुम्बिनीबीच प्रतिस्पर्धा हुँदा बुटवलले १ लाख ३० हजारमा उनलाई टोलीमा सामेल गरेको थियो । तर लिगमा भने उनले सोचेजस्तो प्रदर्शन गर्न सकेनन् । बुटवलले खेलेका ७ खेलमध्य तीन खेल बेन्चमा नै सिमित उनले कुनैपनि खेलमा पूरा समय खेल्न पाएनन् । सुरुवात गरेका चारै खेलमा उनलाई प्रशिक्षक राजुकाजी शाक्य र सनोज श्रेष्ठले ६० मिनेट नपुग्दै निकालेका थिए ।

बुटवलले मिडफिल्डमा सेसेहाङसँगै घानाका विलियम ओपोकुलाई खेलाउने गर्थ्यो । आक्रमणमा थप खेलाडी राख्नुपर्ने भएपछि ओपोकु एक्लैलाई सेन्टरमा खेलाउँदै सेसेको स्थानमा सुमन लामा र दीपेश आलेमगरलाई फरवार्डको रुपमा उतारेका थिए । नियमित पूरा समय खेल्ने बानी परेका सेसेलाई यसले निकै नराम्रो असर परेको थियो । एक खेलमा त उनी बेन्चमा फर्केर आँशु बगाएका पनि देखिन्थे ।

त्यसबेलाको स्मरण गर्दै सेसेले आफू उक्त टोलीमा प्रशिक्षकको रणनीति अनुसार खेल्न नसकेको हो कि भन्ने आँकलन लगाए । ‘मैले कहिले पनि त्यस्तो अवस्थाको सामना गर्नुपरेको थिएन । सायद मेरो उक्त टोलीमा खेल्ने शैली नै मेल खाएन होला । प्रशिक्षकले भनेझैं खेलेको जस्तो लागेको थियो । तर खै के मिलेन । त्यो बेलामा निकै गाह्रो भएको थियो,’ उनले सुनाए ।

त्यसो त सेसे सम्मिलित यू-२३ टोलीले पनि गत महिना ताजिकिस्तानमा खराब नतिजाको सामना गर्नुपर्यो । तर स्तरको हिसाबमा नेपाल ती टोलीभन्दा धेरै पछि रहेको उनी बताउँछन् । ‘ताजिकिस्तानमा विपक्षी टोली निकै बलिया थिए । हामीले सक्दो प्रयास गरेका हौं । म आफैं पनि फरक पोजिसनमा खेल्नुपरेको थियो । तर हामीभन्दा माथिल्लो स्तरको टोली रहेकाले नै नतिजा त्यस्तो आएको हो,’ उनले भने । एएफसी यू-२३ एसियन कपको उक्त छनोटमा नेपालले लाबनन, इरान र आयोजक ताजिकिस्तानसँग कुल १४ गोल खाएको थियो ।

सेसे उक्त नतिजालाई बिर्सेर पुन: लिगमा होमिएका छन् । व्यक्तिगत रुपमा सुरुवात राम्रो भएपनि टोलीको नतिजाबाट भने उनी खुसी छैनन् । तर आर्मीसँग लिगमा अझै समय रहेको उनी बताउँछन् । प्रशिक्षक नविन न्यौपाने र टोलीले लिग उपाधिको दौडमा पुनरागमन गर्ने विश्वास सेसेले राखेका छन् ।

‘मलाई आर्मीमा खेलाउन प्रशिक्षकको भूमिका निकै महत्त्वपूर्ण छ । मैले कस्तो खेल्ने भन्ने वहाँले निर्देशन दिएपछि नै खेल्ने हो । मेरो शैली र क्षमता अनुसार नै निर्देशन दिएको कारण सफल पनि भएको छु । व्यक्तिगत रुपमा पनि वहाँ निकै सहज हुनुहुन्छ,’ सेसेले सुनाए ।

अघिल्लो सिजन आर्मी अन्तिम खेलमा मछिन्द्रसँग पराजित हुँदै लिग उपाधि जित्नबाट बन्चित भएको थियो । आजपनि अघिल्लो लिग भन्ने बितिक्कै सेसेलाई त्यसै खेलको झझल्को आउँछ । ‘अघिल्लो सिजन भन्ने बितिक्कै त्यहि खेल र गोल याद आउँछ । हामी इतिहास रच्नबाट निकै नजिक थियौं । तर त्यो दुर्भाग्यपूर्ण गोलले सबै बदलियो । अब त्यो गोललाई सुधार गर्नुछ । लिग उपाधि जित्नुछ,’ उनले भने ।

आर्मीले लिग उपाधि जित्न तयारी गर्ने क्रममा सिजनको सुरुवात नहुँदै आफ्नो मुख्य फरवार्ड नवयुग श्रेष्ठलाई गुमाएको थियो । नवयुग घाइते हुँदा यू-२३ टोलीसँग ताजिकिस्तान रहेका सेसेले लिग कठिन हुने आँकलन गरिसकेका थिए । सुरुवाती दुई खेलमा अर्का फरवार्ड सुदिल राई पनि गुमाएपछि थप कठिन हुने उनले बुझेका छन् । तर आर्मीले अझैपनि लिगमा दाबेदारी कायम राख्ने उनको विश्वास छ ।

आर्मीमा आबद्ध अन्य खेलाडीझैं उनी भर्ती भने भएका छैनन् । व्यावसायिक फुटबलरका रुपमा नै आर्मीबाट खेल्ने उनले हाललाई अन्य केहि सोचेका छैनन् । ‘अघिल्लो सिजनको अधुरो सपना यसपटक पूरा गर्नुछ । अहिलेलाई आर्मी भन्दा अरु केहि सोचेको छैन । आर्मीमै भर्ती हुने सोच पनि छैन । लिग जित्ने लक्ष्य लिएर आएको छु, त्यो त पूरा गर्नुपर्यो नि । अझै ११ खेल बाँकी छ, हामीले अंक जोड्ने खेल अब सुरु हुन्छ,’ उनले हाँस्दै भने ।