काठमाडौं (हाम्रो खेलकुद) – नेपालको एक मात्र अन्तर्राष्ट्रिय टीयु क्रिकेट मैदानमा डेढ दशक देखि कार्यरत मैदानका कर्मचारी (ग्राउन्ड्समेन) जयबहादुर तामाङ (सेते) को दुवै मिर्गौला खराब (किड्नी ड्यामेज) भएको छ ।

दुवै मिर्गौला खराबीसँगै पछिल्लो एक सातादेखि तामाङ काठमाडौंको विर अस्पतालमा उपचार गरिरहेका छन् । मिर्गौला खराबी सुरुवाती चरणमा रहेको कारण एक महिनाको अवधिमा पुन काम काम गर्न सक्ने सम्भावना रहेको र यदी नगरेको खण्डमा प्रत्यारपण गर्नुपर्ने उपचाररत चिकित्सकले बताएका छन् । तर कमजोर आर्थिक अवस्था कारण परिवारलाई उपचार गर्न कठिन भएको छ ।

फागुन २३ गते राती टियु मैदानमा सुतिरहेको अवस्थामा राती १ बजे पिसाब रोकिएपछि उनलाई मैदानका अन्य कर्मचारीले मध्यरातमै सानेपास्थित स्टार अस्पताल पुर्याएका थिए । स्टार अस्पतालले अर्को दिन केहि नभएको भन्दै डिस्चार्ज गरेको थियो । तर पछि पुन: समस्या दोहोरिएपछि उनी विर अस्पतालमा उपचार गर्न गए । त्यहाँ उनले आफ्नो दुवै मिर्गौला खराब रहेको थाहा पाए । ललितपुरको लेलेमा जन्मिएका उनले २०६१ सालदेखि टियु क्रिकेट मैदानको हेरचाह गर्दै आएका छन् । आर्थिक अवस्था निकै कमजोर हुँदा उपचार गर्न परिवारलाई कठिन परिरहेको छ ।

‘मलाई टियुको धेरै माया छ । अहिले पनि गएर काम गर्न पाए हुन्थ्यो जस्तो लाग्छ, तर शरीरले साथ दिएको छैन,’ उनले भने,’ २०६१ सालमा ७ हजार रुपैयाँ तलबमा काम सुरु गरेको हुँ । अहिले जम्मा साढे १० हजार पुगेको छ । तलब बढेको छ भन्ने सुनेको थिएँ, खै अहिले सम्म पाएको छैन । क्यान निलम्बन भएको अवस्थामा लामो समयसम्म पैसा पाएनौं, तर पनि हामीले टियुको काम गर्न छोडेनौं । हामीले नगरे खेलाडीले कहाँ खेल्छन् भन्ने चिन्ता लाग्थ्यो ।’

‘त्यो समय खेलाडी र टीयुको मायाले अरु काम पनि गर्न मन लागेन । आफ्ना खेलाडीलाई कसरी जिताउ र माथि पुर्याउँ भन्ने हो । मैदानमा सबैले सेते दाई भन्छन् । सबै मसँग कुराकानी गरेर हुर्किएका खेलाडी साथी भाई छन् । अब कसैले सहयोग गरेर उपचार गरे फेरी टीयुमा फर्केर काम गर्न चाहान्छु,’ भावुक हुँदै उनले सुनाए  ।

‘मैले हाम्रा खेलाडीलाई मैदान तयार पार्न टीयु मैदानमा रात-दिन, हावा-हुरी, पानी-बतास केहि नभनी काम गरे । टीयु मैदानको सुरक्षा कसरि गरौं भन्ने हुन्थ्यो । मलाई उपचारमा सहयोग गरे भने अझैपनि त्यहीं काम गर्न जान्छु,’ गहभरी आँशु निकाल्दै उनले भने ।

‘खेलाडीको लागि नै दिनरात मिहिनेत गरे । तर मलाई यस्तो हुँदा आरिफबाहेक अन्य कसैले पनि फोन गरेका छैनन् । आफूलाई परेपछि कसैले हेर्दा रहेनछन् । चित्त दुख्दो रहेछ,’ तामाङले दुख पोखे ।

‘यति धेरै खर्चको उपचार मैले कसरी गर्न सक्छु र ? मेरो जिन्दगी अब यसैले नै लान्छ कि भन्ने डर पनि छ,’ केहि समय बोली रोकिएपछि उनले थपे,’ अब मैले क्रिकेटमा कमाएको खेलाडी र क्यानले सहयोग गरे ठिक हुन्छु होला । नत्र त आशा छैन ।’